Przegląd Filmowy "Europa się śmieje"

Pozostawiając kwestie konstytucyjne, dyplomatyczne, polityczne i uniesienia z okazji okrągłych rocznic, opowiada o ludziach i codzienności europejskiej. Przynajmniej te filmy, które znalazły się w programie przeglądu.

 

    W większości przypadków to komedie społeczno-obyczajowe, gatunek dość popularny w kinie europejskim, który ochrzczono mianem „culture clash comedies”, co należy rozumieć jako „komedie zderzeń kultur”. Źródłem ich komizmu są różnice kulturowe, obyczajowe, religijne czy rasowe. Nic dziwnego, że przy tak poważnych założeniach to komedie nierzadko mało śmieszne, raczej bliżej im do satyry, a czasem dramatu lub tragikomedii, choć z optymistycznym zakończeniem. Och, broń Boże, nie happy endem, ale nie bez nadziei na szczęście.

 

    Dodać trzeba (...), że przeważają w programie „culture clash love comedies”, bo wszelkie różnice kulturowo-obyczajowe najwyraźniej widać, gdy młodzi ludzie po prostu się rozumieją, tolerują, szanują, lubią i kochają, a ich rodziny, otoczenie i cała reszta świata próbują im uzmysłowić, że to przecież niemożliwe, bo przecież tak wiele, a właściwie wszystko ich dzieli.

 

    Możemy się lubić i kochać, albo nie lubić i nie kochać w Europie, to jeszcze nie grzech. Grzechem natomiast byłoby zwątpienie w istnienie jedności kulturalnej, w której panuje jeśli nie równouprawnienie, to przynajmniej zaciekawienie innością."

 

Krzysztof Stanisławski

 

Przegląd filmowy- "Europa się śmieje" Kebab Connection

Niemcy 2004, 99 min.

 

reżyseria: Anno Saul

scenariusz: Fatih Akin, Ruth Thoma, Jan Berger, Anno Saul

producent: Stefan Schubert, Ralph Schwingel, Dirk Hamm, Hejo Emons

zdjęcia: Hannes Hubach

muzyka: Marcel Barsotti

 

Zakazana miłość Turka i Niemki w scenerii wielokulturowego Hamburga, plus konflikt między dwoma rodzinami, turecką i grecką na gruncie gastronomicznym. Ibrahim alias Ibo to młody hiphowiec, niespełniony filmowiec, który jest fanem Bruce’a Lee i chce nakręcić pierwszy niemiecki film o kung-fu. Tymczasem jego wuj Ahmed, właściciel kebabowni, ma pomysł by ostatecznie pokonać konkurencję ze strony greckiej tawerny. Zleca bratankowi nakręcenie reklamówki restauracji. Początkowo kontrowersyjna reklama staje się kultowa, wszystko wydaje się rozwijać doskonale po myśli Ibo. Sytuacja zmienia się, kiedy jego dziewczyna, początkująca aktorka, oznajamia, że jest w ciąży i chce urodzić dziecko. Ibo zostaje wyklęty przez swoją konserwatywną rodzinę i musi zacząć życie na własną rękę, a Titzi też nie chce go znać. Zanim chłopak wreszcie zrozumie, że życie to nie tylko zabawa, będziemy świadkami masy śmiesznych nieporozumień i komicznych sytuacji. Ten film to nie tylko dobra i mądra komedia, ale też zręczna zabawa motywami filmowymi i cytatami.

 

Przegląd filmowy "Europa się śmieje" Środek Europy

Niemcy/Polska 2004, 85 Min.

 

reżyseria: Stanislaw Mucha

scenariusz: Stanislaw Mucha

producent: Dieter Reifarth

zdjęcia: Susanne Schüle

muzyka: Moritz Denis, Eike Hosenfeld

 

Gdzie znajduje się geograficzny środek Europy? Na powierzchni 2 tys. kilometrów, do bycia "centrum" kontynentu rości sobie prawo tuzin miejsc. Polski reżyser Stanisław Mucha przemierza Europę, zabierając widza w intrygującą, czasem zabawną, innym razem tragikomiczną odyseję wzdłuż i wszerz kontynentu, w poszukiwaniu tego jednego "prawdziwego serca” Europy, w której rzekomych takich miejsc nie brakuje. Film dokumentalny Muchy w pierwszej linii pokazuje impresje ze spotkań i krótkich konwersacji z prostymi ludźmi w wschodniej części Europy. To właśnie te opowjeści mówją nam, gdzie znajudje sie punkt środkowy, nie tylko Europy, ale też życia tych osób.

 

Przegląd filmowy "Europa się śmieje" Włoski dla początkujących

Dania 2000, 108 min.

 

reżyseria: Lone Scherfig

scenariusz: Lone Scherfig

producent: Ib Tardini

zdjęcia:: Jørgen Johansson

 

"Włoski dla początkujących" to pełna uroku i ciepła historia, która rozpoczyna się przyjazdem młodego pastora do Kopenhagi. Tu spotyka grupę samotnych serc i wkrótce przyłącza się do nich, zapisując się na wieczorowy kurs włoskiego. Poznajemy perypetie trzydziestolatków bardzo różnych profesji - od kelnerki po restauratora i fryzjerkę. Każdy z nich szuka miłości, walczy z kompleksami i próbuje uwierzyć we własne siły.

  

Przeglą filmowy "Europa się śmieje" Reality Shock

Niemcy/Polska 2005, 76 min.

 

reżyseria: Stanislaw Mucha

scenariusz: Stanislaw Mucha

producent: Stanislaw Mucha

zdjęcia: Krzysztof Pakulski

muzyka: Billy’s Band

 

„Reality Shock” to absurdalna komedia w paradokumentalnej stylistyce, którą Stanisław Mucha dopełnia swą trylogię o Europie Wschodniej. Po "Absolucie Warhola" i "Środku Europy", „Reality Shock” ukazuje intrygującą i niewinną grupę ludzi, którzy przez polityczne i ekonomiczne zmiany związane z poszerzeniem Unii Europejskiej, wyrwani zostają ze stagnacji i obyczajowego wyizolowania. Zaniepokojeni, zdezorientowani a nawet i obojętni podejmują na swój dziwaczny sposób próbę kontaktu z "nową erą". W cuchnącym obskurnym barze z czasów kultu Lenina, pośród podpitych grabarzy, „obiecujących” przedszkolaków i osobliwych leśnych skrzatów reżyser znajduje punkt wyjścia dla historii o grupie "obcych", dla których pomysł zjednoczonej Europy wydaje się być równie abstrakcyjny jak UFO, które kiedyś zresztą rzekomo na tych ziemiach wylądowało.

Polska u progu wejścia do Unii Europejskiej. Na granicy z Białorusią i Ukrainą reżyser Stanisław Mucha przedstawia specyficznych ludzi w barze jeszcze z czasów Lenina, m.in. dwóch grabarzy i skrzata. Co takie społeczne wyrzutki mieszkające na „marginesie” Europy sadzą o idei Unii Europejskiej? Film kończący wschodnioeuropejską trylogię czasem śmieszy, pozostaje jednak przy tym zbyt neutralny.

 

Przeglą filmowy "Europa się śmieje" Offset

Niemcy/Rumunia 2005, 110 min.

 

reżyseria: Didi Danquart

scenariusz: Cristi Puiu, Razvan Radulescu

producent: Boris Michalski

zdjęcia: Johann Feindt

muzyka: Klaus Buhlert

 

Bukareszt jest dziś metropolią w kolorze sepii, z nostalgią wspominającą swoje bulwary, okazałą architekturę i kosmopolityczny urok. A przecież nadal mógłby być Paryżem Wschodu, gdyby nie rany zadane przez wieloletni terror aparatu władzy, rządzącego przy pomocy strachu i represji.

To właśnie tu rozwija się opowieść o Feliksie, Brindusie i Nicu. Nicu Iorga jest mężczyzną w średnim wieku, właścicielem dużej drukarni, niekwestionowanym „panem na swoich włościach”... Feliks to młody inżynier, który przyjechał z Niemiec, aby zainstalować nową maszynę offsetową w jego firmie ... Brindusa, tłumaczka, sekretarka i była kochanka Nicu, zakochała się w Feliksie... Młody Niemiec chce poślubić dziewczynę i zabrać ją do Niemiec. Wszystko byłoby proste, gdyby nie Nicu, w którym wrze wybuchowa mieszanka wściekłości i zazdrości wobec Zachodu, a zwłaszcza wobec Feliksa.

Jest to dramat miłosny o nieporozumieniach – językowych, kulturalnych i emocjonalnych – które są odbiciem lęków i uprzedzeń w kontaktach między ludźmi z różnych narodów i kultur.

 

Przeglą filmowy "Europa się śmieje" Jeden dzień w Europie

Niemcy/Hiszpania 2005, 93 min.

 

reżyseria: Hannes Stöhr

szenariusz: Hannes Stöhr

producent: Maren Wölk, Simone Arndt

zdjęcia: Florian Hoffmeister

muzyka: Florian Appl

 

Cztery miasta, osiem języków i fala napadów w dzień finału piłkarskiej Ligi Mistrzów. Witamy w Europie.

Oto cztery barwne, pełne humoru opowieści o ekscentrycznych postaciach i zabawnych nieporozumieniach, do których nierzadko prowadzą próby nawiązania kontaktu pomiędzy różnymi kulturami. Wszystkie historie rozgrywają się jednego dnia w różnych miastach, a problem bariery językowej doprawiony jest zamieszaniem innego rodzaju: w tym właśnie dniu cała Europa emocjonuje się finałem piłkarskiej Ligi Mistrzów, który rozgrywają w Moskwie drużyny Galatasaray Istambuł i Deportivo La Coruna...

Reżyser Hannes Stöhr w swym drugim filmie fabularnym w interesujący i pełen uroku sposób pokazuje Europejczyków, którzy poznają się, podróżują, przyjeżdżają i wyjeżdżają, czasem nie mogą się porozumieć, a czasem bardzo się do siebie zbliżają.

 

Przeglą filmowy "Europa się śmieje" Yalla, Yalla!

Szwecja 2000, 88 min.

 

Reżyseria: Josef Fares

scenariusz: Josef Fares

producent: Anna Anthony

zdjęcia: Aril Wretblad

muzyka: Daniel Lemma

 

Praca, jaką na co dzień wykonują Roro i jego najlepszy przyjaciel Mans to ich zdaniem najmniej „fajowe” zajęcie na świecie: oczyszczanie Parku Miejskiego z psich odchodów. Nie przeszkadza im to jednak uważać siebie samych za „fajowych” i beztrosko spędzać każdy kolejny dzień życia. Stres to jedynie puste słowo, aż do momentu, w którym spada na nich prawdziwa lawina problemów: oto pochodząca z Libanu rodzina Roro postanawia, że ten poślubi swoją kuzynkę Yasmin.

Yasmin nie ma na ów ślub równie ochoty co Roro, który kocha się w pięknej Szwedce Lisie. Aby jednak uspokoić rodzinę, oboje decydują się zachowywać tak, jakby całkowicie zgadzali się z wolą rodziców. Nie biorą przy tym pod uwagę opinii nieco narwanego brata Yasmin – Paula.

Przyjaciel Roro – Mans zaczyna mieć za to tajemnicze problemy z potencją. Kiedy jego dziewczyna rozpętuje z tego powodu prawdziwe piekło, Roro musi dosłownie chwytać się wszelkich sposobów, by zwalczyć kryzys…