Fascynacja Carlosa Saury tańcem trwała dobrych parę lat. W „Tangu”, „Carmen” i „Fados” ciała tancerzy stanowiły środek wyrazu równoważny ze światłem, pracą kamery, montażem. terenie całego świata. Praktyki przez nich stosowane Klein określa mianem „kapitalizmu kataklizmowego”.
Opiera się on na sojuszu polityków i kapitalistów, którzy wykorzystują przełomowe momenty w historii - niepokoje społeczne, zmiany ustrojów, wojny i naturalne kataklizmy - do wprowadzenia niepopularnych reform, likwidacji osłon socjalnych, zaszczepienia idei wolnego rynku i uzależnienia państwa od międzynarodowych organizacji finansowych.
Swój film Winterbottom rozpoczyna od ukazania źródeł teorii Miltona Friedmana, której początki sięgają kontrowersyjnych badań kanadyjskiego psychiatry, Ewena Camerona. Ten, za pomocą potężnych dawek elektrowstrząsów, „prał” mózgi swoich pacjentów, a po tym jak zostali już pozbawieni wszelkich wspomnień, rozpoczynał programowanie ich w zupełnie nowy sposób.
Film Winterbottoma podążając za teoriami Klein ukazuje, że teoria Miltona Friedmana działa na bardzo podobnych zasadach. Słynny ekonomista, laureat nagrody Nobla, zauważył, że w czasach kryzysu, kiedy wszystkie dotychczasowe punkty odniesienia znikają, ludzie są przerażeni i całkowicie zdezorientowani. Naukowiec doszedł do wniosku, że istnieje wtedy znakomita okazja do przeprowadzenia radykalnych reform gospodarczych.
Łącząc nagrania z wykładów Klein z materiałami archiwalnymi, Winterbottom tworzy alternatywną wersję współczesnego świata. Rozpoczyna od rewolucji w Chile, podczas której władzę przejął Augusto Pinochet, przewrotów w Argentynie, Brazylii i innych krajach Ameryki Południowej, aby dojść w końcu do Europy, w tym Wielkiej Brytanii, Rosji i Polski, a skończyć na amerykańskiej inwazji i okupacji Iraku w 2003 roku.
Angielski reżyser ukazuje jak z pominięciem procedur demokratycznych i za pomocą okrutnych represji, tortur i zabójstw dokonywanych w imię lepszej, szczęśliwszej i bogatszej przyszłości, teorie Miltona Friedmana były wprowadzane w życie i jak dzięki nim sojusze między garstką największych korporacji a klasą polityków powodują, że cała władza skupia się w ich rękach. Jego film jest także wymierzony przeciwko zmarłemu przed trzema laty Friedmanowi, który często osobiście instruował polityków w kwestii aplikacji „terapii szokowej” i szczegółów swojej doktryny i - podobnie jak książka Klein - może stać się symbolem oporu przeciwko neoliberalizmowi i krytyką kapitalistycznej żądzy zysku.
JA, DON GIOVANNI (Io, Don Giovanni)
reż.: Carlos Saura
scen.:
Carlos Saura, Raffaello Uboldi, Alesandro Vallini
zdj.:
Vittorio Storaro
muz.:
Nicola Tescari
w.: Lorenzo
Balducci (Lorenzo da Ponte), Lino Guanciale (Mozart), Emilia Verginelli
(Annetta), Tobias Moretti (Casanova), Ennio Fantastichini (Salieri), Ketevan
Kemoklidze (Adriana Ferrarese/Donna Elvira), Sergio Foresti (Leporello), Borja
Quiza (Don Giovanni), Carlo Lepore (komendant), Francesca Inaudi (Costanza)
prod.: Włochy/Hiszpania 2009 (127 min)
Studenckie Konfrontacje Filmowe to cykliczne wydarzenie mające na celu dostarczenie środowisku lubelskich koneserów kina, ze szczególnym uwzględnieniem młodych kinomanów rekrutujących się spośród uczniów i braci akademickiej, ambitnego i ekskluzywnego programu filmowego. Wysoki poziom artystyczny przeglądu jest efektem starannie dobranego programu wydarzenia, na który skłądają się filmy uznane przez gremia oceniąjące najznamienitszych międzynarodowych festiwali filmowych (Cannes, Wenecja, Locarno, Berlin, San Sebastian).
Tegoroczne, już 17. Studenckie Konfrontacje Filmowe odbędą się w dniach 12-28.03.2010r. Jak co roku, projekcje Konfrontacji będą miały miejsce na Sali Widowiskowej Akademickiego Centrum Kultury UMCS „Chatka Żaka” z siedzibą w Lublinie przy ul. Radziszewskiego 16. Program 17. SKF przygotował Piotr Kotowski, kierownik Kina Studyjnego „Chatka Żaka” i zarazem przewodniczący Stowarzyszenia Filmowego CinéEuropa, instytucji od wielu lat występujących w roli organizatorów przeglądu.
Studenckie Konfrontacje Filmowe to wydarzenie filmowe sui generis na kulturalnej mapie Lublina. W zamyśle organizatorów, Konfrontacje są miejscem spotkania z ciekawym i ambitnym kinem światowym, zazwyczaj niedostępnym w ofercie multipleksów. Wydarzenie zakłada wieczorne, ekskluzywne projekcje filmów, często dotąd niewyświetlonych w Lublinie, czy też bardziej ogólnie – na terenie całego kraju.
Adresatem Studenckich Konfrontacji Filmowych jest przede wszystkim lubelskie środowisko akademickie, a także licznie reprezentowane w naszym mieście grono koneserów kina.
W programie 17. edycji wydarzenia znalazły się filmy o wysokiej wartości artystycznej, czego wyznacznikiem jest nie tylko ich pozytywna ocena wystawiona przez pomysłodawcę koncepcji programowej Konfrontacji, ale także – i przede wszystkim – uznanie gremiów oceniających filmy na międzynarodowych festiwalach w Cannes, Wenecji, Berlinie, Locarno czy San Sebastian. Pewnym pomocniczym kryterium doboru repertuaru wydarzenia jest dostępność tych filmów w naszym mieście; wybrano te tytuły, których lubelski kinoman nie mógł zobaczyć czy to z powodu niedostępności filmu w ofercie lokalnych kin, czy też z racji dotychczasowego braku rozpowszechnienia tytułu przez krajowych dystrybutorów. Miejsce projekcji: CHATKA ŻAKA, ul. Radziszewskiego 16, Lublin
poleca:
Lublin - imprezy, koncerty, informacje
