Koncert z okazji 70-lecia Chóru Akademickiego UMCS

Chór akademicki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej im. Jadwigi Czerwińskiej świętuje tym roku 70-lecie swojego powstania. Z tej okazji, w ramach IV Festiwalu Chórów Miast Partnerskich, odbędzie się wyjątkowy koncert jubileuszowy. Zapraszamy 1 czerwca br. o godz. 18:00 do Filharmonii Lubelskiej na uroczyste prawykonanie utworu „Caelum et Terra” (Niebo i Ziemia), skomponowanego przez Romualda Twardowskiego. Inspiracją do stworzenia kompozycji był tekst barokowego poety Macieja Kazimierza Sarbiewskiego.

Utwór wykonają połączone chóry z Polski, Litwy, Białorusi i Ukrainy pod dyrekcją prof. Urszuli Bobryk – Chór Akademicki UMCS im. Jadwigi Czerwińskiej z Lublina (Polska), Chór Mieszany „Gaudeamus” Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki z Drohobycza (Ukraina), Chór Kameralny „Dabrawest” Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Kultury i Sztuki z Mińska (Białoruś) oraz Chór Kameralny Wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych z Wilna (Litwa).

Wstęp na koncert jest wolny.

Odbywający się w Lublinie Festiwal Chórów Miast Partnerskich powstał z inicjatywy prof. Urszuli Bobryk – Prorektor ds. studenckich UMCS oraz dyrygentki i kierownika artystycznego Chóru Akademickiego uczelni. Współorganizatorem wydarzenia jest Miasto Lublin oraz Filharmonia Lubelska.

Chór Akademicki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej im. Jadwigi Czerwińskiej jest reprezentacyjnym zespołem uczelni. Początki jego historii sięgają 1949 roku, kiedy to zespół został oficjalnie powołany z inicjatywy grupy studentów kierowanych przez prof. Adama Wyleżyńskiego. Zmiany w strukturze uczelni powodowały czasowe przerwy w pracy artystycznej zespołu. Działalność Chóru została reaktywowana w 1969 roku i od tego czasu datuje się nieprzerwana aktywność i artystyczny rozwój zespołu.

Od 1973 roku kierownictwo Chóru objęła Jadwiga Czerwińska. Rozpoczął się okres ożywionej działalności koncertowej zespołu w kraju i za granicą. Efektami pracy były nagrody i wyróżnienia na konkursach i festiwalach w Belgii, Walii czy Włoszech. Rozwój aktywności artystycznej przerwała w 1980 r. przedwczesna śmierć Czerwińskiej. W uznaniu jej zasług Senat uczelni nadał Chórowi Akademickiemu UMCS imię Jadwigi Czerwińskiej.

W 1985 r. dyrygentem i kierownikiem artystycznym Chóru została prof. Urszula Bobryk. Pod jej kierownictwem rozpoczął się kolejny etap działalności artystycznej Chóru. Celem nowej dyrygentki stało się nie tylko utrzymanie wysokiego poziomu artystycznego, ale jego nieustanne podnoszenie, co miało nadać zespołowi odpowiednią rangę na poziomie krajowym i ułatwić współzawodnictwo międzynarodowe. Obecnie zespół intensywnie koncertuje w kraju i za granicą, biorąc udział w międzynarodowych festiwalach i konkursach chóralnych we Francji, Włoszech, Niemczech, Finlandii, Grecji, Austrii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Belgii, Turcji, Izraelu i USA.

Po siedemdziesięciu latach od swojego powstania Chór Akademicki UMCS im. Jadwigi Czerwińskiej znajduje się w czołówce polskich chórów uniwersyteckich i nieustannie potwierdza swój wysoki poziom, zdobywając uznanie publiczności oraz liczne nagrody w konkursach krajowych i zagranicznych, a także promując współczesną muzykę chóralną.

Romuald Twardowski - kompozytor urodził się 17 czerwca 1930 r. w Wilnie. Tam spędził swoje dzieciństwo i młodość. W czasie okupacji uczył się gry na skrzypcach, a po wojnie na fortepianie i organach. W latach 1952-57 studiował fortepian i kompozycję w klasie Juliusa Juzeliunasa w Państwowym Konserwatorium Litewskiej SRR w Wilnie (obecnie Litwa). Po studiach, w grudniu 1957 r. przyjechał na stałe do Warszawy. Najpierw kontynuował studia w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej u prof. Bolesława Woytowicza, a po wygraniu konkursu Związku Kompozytorów Polskich, w 1963 roku wyjechał do Paryża na dalsze studia u słynnej Nadii Boulanger. Był tam dwukrotnie, drugi raz w 1966 r., uzupełniając studia nad chorałem gregoriańskim i polifonią średniowiecza.

Twórczość Romualda Twardowskiego, jakkolwiek nowoczesna, jest zarazem komunikatywna, pełna wewnętrznego dramatyzmu i posiada rys indywidualny. Stanowi ona oryginalne zjawisko w powojennej muzyce polskiej. Nie uleganie zbytniej modzie, awangardzie, lecz tworzenie muzyki w duchu umiarkowanie nowoczesnym, strawnej dla uszu słuchacza – to myśl przewodnia kompozytora.

Maciej Kazimierz Sarbiewski (1595–1640), nazwany „sarmackim Horacym”, jest jednym z najznamienitszych polskich poetów wszechczasów. Wykształcony w Rzymie, należał do intelektualnej elity Europy XVII wieku. Od papieża Urbana VIII otrzymał laur poetycki, który można porównać z prestiżem współczesnej nagrody Nobla, a do jednego z jego zbiorów liryków (Lyricorum libri, Antwerpia 1632) miedzioryty stworzył Peter Paul Rubens. Przez wiele lat związany był z Akademią Wileńską, gdzie wykładał nie tylko retorykę i poetykę, ale także filozofię i teologię, uzyskując doktoraty w tych dziedzinach. Ten niezwykle utalentowany, piszący po łacinie poeta barokowy był także nadwornym kaznodzieją króla Władysława IV.